Pewnie każdy z nas widział kiedyś kawkę. Jest to średniej wielkości czarny ptak zamieszkujący miasta i miasteczka. Ale czy zawsze tak było? Okazuje się, że nie. Kawki gniazdowały kiedyś na skałach i w dziuplach, często z dala od człowieka. Tak jak wróble czy gołębie kawki znalazły w miastach dostęp do łatwego pożywienia w postaci odpadków oraz idealne miejsca na gniazdo w szczelinach i otworach wentylacyjnych budynków. Plusem takiego środowiska jest też życie z dala od większości drepieżników i częste dokarmianie przez ludzi. Takie gatunki, które przeniosły się do miejsc silnie przeksztalconych przez człowieka nazywa się gatunkami synantropijnymi.
Kawki są bardzo inteligentnymi ptakami. Na przykład, gdy jeden osobnik zobaczy człowieka z inną kawką w ręku, zacznie reagować agresywnie. Co więcej, może nawet zapamiętać, że ten człowiek to potencjalne zagrożenie i być niespokojna na sam jego widok.
Na zdjęciu poniżej widać osobnika z białymi przebarwieniami na piórach. Jest to tak zwane siwienie. U tego ptaka jest słabo widoczne, ale zdarzają się całe w białych plamkach. Ja na takie osobniki mówię ,,albinosy” jednak z albinizmem nie ma to nic wspólnego.
Podobne do kawek są gawrony, które jednak są od nich prawie połowę większe i mają dłuższy dziób z nieopierzoną nadadzą.
Zimą kawki często żerują razem z gawronami na obrzeżach miast w poszukiwaniu ziaren, a czasem nawet gryzoni.
Dawid Grymuza
Ten wpis został stworzony w naszym świetnym, łatwym do używania formularzu przesyłania wpisów. Stwórz swój wpis!